
1-) İlk önce umursamaz oluyorsun (oldum), sonrasında drama kraliçesi olmaya başlıyorsun (oldum) ;herşeyi ve herkesi suçluyorsun (yaptım).
2-) Senin dışında gelişen hayat sana ulaşılmaz geliyor ve gerçekten ulaşamayacağın şeyleri istemeye başlıyorsun (yaptım).
3-) Ulaşamayınca sistemi suçluyorsun (suçladım).
4-) Okumadığın için bol keseden sallıyorsun,konuşmaların ve cümlelerin başkalarının cümleleri oluyor,kendine ait fikirlerin olmuyor.
5-)En küçük bir iş bile sana zulüm gibi geliyor ve her aşamasında şikayet ediyorsun (ettim).
6-) Başkalarını suçluyorsun yine.
7-) Hiçlik duygusu her yanını sarıyor.
8-) Kendini değersiz hissediyorsun.
9-) Kendine bakmadığın için çirkinleşmeye başlıyorsun.Güzel ve sağlıklı olan her şey gözüne batıyor,kıskanıyorsun(kıskandım).
10-) Ertelediğin planlar yüzünden kendine öfkelenmeye başlıyorsun.
11-) Yanlışların artıyor ve sen sorunu yine hayata ve insanlara yüklüyorsun.
12-) En ufak şeyler seni çıldırtmaya yetiyor.
13-) Sağlığın bozuluyor.
14-) Sosyal medyada var oluyorsun.
15-) Hayatın gerçekleri yerine izlediğin uyarlama filmlerdeki kadın kahraman olmak istiyorsun. 16-) Gerçeklik ve sanallık birbirine karışıyor.
17-) Kahve ve sigaranın dibine vuruyorsun (benim gibi).
18-) Her şeye ağlamaya başlıyorsun.
19-)Evinin (güvenli kalenin) dışına çıktığında hayat seni korkutuyor. 20-) Sorumluluk almaya çekinir oluyorsun.
21-)Kendine güvenin yerlerde sürünüyor.
22-)Atalet duygun yok oluyor.
Hastalık bu! Ciddi anlamda bir hastalık.İnsanın sadece ruhani açıdan değil,akli ve fiziki açıdan da felce uğratan bir hastalık.Ben yavaş yavaş da olsa bu yaşımda yakalandığım bu hastalıktan kurtulmak için adım attım. Umarım eski durumuma dönmem çünkü şu anda kendimle gurur duyuyor ve kendime güveniyorum ve bu his MÜKEMMEL:))