Değişim

2018 beraberinde değişimleri de getiriyor. Değişimlerden nefret ediyor olmam onlardan kaçabileceğim anlamına gelmiyordu...

İlk olarak uzun süredir kirada olmanın verdiği kiralık hayatım sona eriyor.Kendi hayatımın,kendi evimin,kendi borcumun sahibi olacağım.Uzun vadeli borçlanmalar,devlet dairesindeki işler vs derken ben de ev sahibi oldum.Kendine ait bir ev kirada yaşamak gibi olmuyor;daha alırken fark ettim.Kiralık evimde insanlardan uzak bir fanus içindeydim ama bu değişiyor.

İkinci dalga müdürümün istifası ile artık koca departmanda sorumlulukların bana geçmesi.Etrafta bolca dolaşan dedikodu dalgaları,arkasından tef çalanlar,şimdiden arkamdan konuşanlar,beni ne beklediğini bile bilmediğim yeni bir değişimin içinde sakin ve soğukkanlı yürüdüğümü fark ettim bugün.Her şey olabilir ama sanırım kendim için  hayırlısını istemek...Daha politik ,daha sakin,daha sessiz olmanın önemini görüyorum.
Az konuşmak
Hızlı yargıda bulunmamak
Uygun soruları sormak
Çabuk vazgeçmemek

Değişimden kaçamıyorsun.Beni bekleyen bir sürü yeni olay olduğunun da farkındayım.Umarım elime yüzüme bulaştırmadan bu süreçten de geçebilirim...

geçti gitti işte

Yeni kararlar almaktan hiç sıkılmayan bünyem bu yıl geleneği bozarak hiç bir yeni yıl kararı almadı.Zira uygulamıyorum saçma oluyor!!

Büyük değişikliklerden hoşlanmama huyumu değiştirdim bu sene
Yapmam dediğim şeyleri yaptım
Küçük hazlarım oldu
Halletmem gereken sorunlarımı hallettim (en azından bir kısmını)
Eteğimdeki taşları döktüm
Hayatımda ilk defa yalnız tatile çıktım
10 yıl sonra yeniden babama rest çektim,zerre vicdan azabım yok
Para biriktirmenin ve pintiliğimin ödüllerini toplamaya başladım
HAYIR demeyi öğrendim,kibar olmaktan ödün vermedim.
Daha az ve öz alışveriş yaptım

 Veee

Tabi ki kilo veremedim ve tabi ki yeni bir dil öğrenemedim.
Sigara içmeye devam ettim.
Uzun ,tekrarları artık sıkıcı olmaya başlayan depresyon ataklarım oldu.
Tahammül edemediğim bir ülkeyi sevmeye çalıştığımı fark ettim
.Büyük ideallerden eser kalmamış gibi.
Ne evlilik ne de çocuk istediğimi fark ettim;belki de bana göre değildir (aşık olursam hemen fikir değiştiren kadınlara dönersem ne komik olur ama).

33 yaşında hala küçük bir kız çocuğu gibiyim.Belki de bitmeyen baş ağrılarımın sebebi budur!