Normal miyim neyim?

Normal olmak nedir?
Nasıl bir insana normal denir?
İnternette, sokakta gördüğüm giyim tarzlarını,makyaj stillerini takip etsem kimse beni garipsemezdi bence.
Her olay ve durum karşısında "aynen" deseydim yada güncel olan benim kanaatimi oluştursaydı.

Normal olmayı reddediyorum bu durumda. Popüler olanın her zaman doğru olmayacağı gibi doğru olan da her zaman popüler değildir. Rüzgar dinecek ve bu toz bulutu da dinecek elbette.

Normal olmayı reddediyorum.Bu beni dışlayacak ama direnmeye çalışacağım
Normal olmayı reddediyorum.Bu beni gündelik ,sıkıcı insanlardan biri yapacaksa..
Normal olmayı reddediyorum.Hayatım bir koca ve bir eş ile anlamlı olacaksa..
Normal olarak dayatılan tüm etiketleri reddediyorum.


Ben mutsuzum,maalesef öyle.Çoğu benden kaynaklanan diğer kısımlarını tamamlayıcı faktörler dediğim memleketin durumundan dolayı. Ben tembelim,şu yaşımda yakama yapıştı bu hastalık. Ben ideallerimden uzağım ve karamsarım;bir şeyler bekliyorum ancak ne beklediğimi ben de bilmiyorum.

Normal olmak toplum standartlarını kabul etmek anlamına geliyorsa bunu reddediyorum.Denedim çünkü ..Mutluymuş gibi oluyorsun ama o kadar uzak ve dahi yapmacık bir duygu ki içine sığamadım.

Ben hüzünlü ve suskun biriyim ;bu doğru. Çoğu zaman kendimle bile ikileme düşeceğim ve kızacağım kendime ama önemli olan bir nokta var.Hayatta en önemli şey kendine karşı dürüst olmaktır.Neysen O'sun!

Ben normal değil miyim? Siktirin gidin o zaman! Bu da bir seçenek..

23/07/16

Depresyon geçip giden bir hastalık değil.Artık bunu farkettim iyice.

Çevrende arkadaşların olsa da eve gitmek istiyorsun.
Boş boş saatlerce zaman öldürmek.
Uyumak,hiç uyanmak istemeyerek uyumak.Muazzam bir uyuşukluk.

Ev berbat halde.Mutfak darmadağın.Yerlerde giysilerim.Heryer sigara ve ekşi yemek kokuyor. Umurumda değil. İnsanların birbirlerini öldürmeleri,kavgalar vs hiçbiri umurumda değil.

Sonra durduk yere ağlamalar başlıyor. Bir filmde en mutlu sahnede yada uykuya geçmeden hemen önce.Ciğerlerim çıkıncaya kadar.

Keman dersini yine ektim.Benden umudu kesmiş olmalılar.Bu da umurumda değil.
Mükemmel bir vücut istemiyorum,umurumda değil
İyileşmek istemiyorum,umurumda değil
Aşk yada seks istemiyorum,umurumda değil
İşimde bir numara olmak istemiyorum,umurumda değil.

Geçirdiğim hastalıklar,ameliyat,gördüğüm rahatsızlıklardan en ufak bir ders çıkarmamışım.O kadar riyakarım ki.
Umurumda değil...

Tekrar nefes almaya başlayabilirsek yaşamaya da başlarız.
Şimdilik bypass geçiriyoruz,hepsi bu.
Yaşam kanallarımız tıkalı
Ölmeye bir "tık" daha yaklaştık
Bugün olmazsa yarın
Nasıl olsa yarın yeni bir gündür
Yaşıyoruz işte

Değişmeyen hisler

Üzülüyorum. Gözümün önünde sırf belki de ben biraz cesur davranamadığım için elimden kaçan sevgiye üzülüyorum. Bir şansım olsun isterdim. Saçma sapan insanlar dışında onunla ufacık da olsa bir şansım olsun isterdim. Şimdi,şaka gibi, evli ve mutlu. Onu sürekli görüyorum,sürekli konuşuyoruz.Onu her gördüğümde arada sırada da olsa,durumu kabullensem de, yanındaki ben olsaydım demekten kendimi alamıyorum.

Hayata çok ama çok geç kalmış olmanın ağırlığı var üstümde.Elimde değil,çok üzülüyorum