14 Temmuz 2016 Perşembe

Değişmeyen hisler

Üzülüyorum. Gözümün önünde sırf belki de ben biraz cesur davranamadığım için elimden kaçan sevgiye üzülüyorum. Bir şansım olsun isterdim. Saçma sapan insanlar dışında onunla ufacık da olsa bir şansım olsun isterdim. Şimdi,şaka gibi, evli ve mutlu. Onu sürekli görüyorum,sürekli konuşuyoruz.Onu her gördüğümde arada sırada da olsa,durumu kabullensem de, yanındaki ben olsaydım demekten kendimi alamıyorum.

Hayata çok ama çok geç kalmış olmanın ağırlığı var üstümde.Elimde değil,çok üzülüyorum

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder