19 Kasım 2018 Pazartesi

19.11.2018

E hani iyiydim ben?

Son günlerde kendimi telkin ve iyileştirme çabalarım sonuç veriyordu.5 kilo verdim,cilt bakımı sonuçlarını vermeye başladı.Evim temiz,giysilerim sigara kokmuyor,akşam yemeğimi yapıp yiyorum. Yürüyüşe çıkmaya devam ediyorum.İşlerim iyi gidiyordu...

Ben kendimi mi kandırıyordum? Neden sabahın 4 ünde iç sıkıntısıyla uyanıp (ki çok da uyuduğum söylenemez) kendimi balkonda buz gibi bir havada sigara içerken yakalıyorum?

Neden bir yıl öncesine döndüm birden bire? Bu bıkkınlık neden? Dokunsan yılların birikmiş göz yaşı var bende;neden peki? Şükür duygum vardı hani? İşim için,az da olsa maaşım için,sağlığım için,hayatım için....

(İşimden memnun değilim.Beni tembel,sorumluluk almaya korkan biri haline getirdiği için.Her türlü sorumluluk karşısında hala az maaş aldığım için. Borçlarımın fazlalığından hayatımda ilk defa geçim sıkıntısı çektiğim için.Sağlığım ona baktığım kadar iyi. Hayatım hakkında yorum dahi yapmak istemiyorum.Ya olursa sandıklarım ve ya olmazsa diye korktuklarım arasında bocalayarak geçiyor)

Bazen ne kadar zorlasam da hayat sıkıntıları katlanabileceğim sıkıntıların baraj sınırını geçiyor işte.Şükür duygum dahi önleyemiyor. Belki de uykusuzluktan yada muhteşem yalnızlığımdan.

İç sesim: İyisin,iyisin,iyisin....Sakın kendini bırakma, iyisin!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder