Eveeet yine iç açıcı bir yazı ile haftaya başlıyorum(!).Yine full kahve,sigara ve tembellikle geçen harika bir hafta sonu idi.Ne spor,ne diet,ne ev temizliği ne de planladıklarım dahilinde yapılan bir iş. İnternette izlediğim filmler,olmak istediğim kadınları seyretmek ve bunları yaparken dışarıdan sipariş edilen kuşbaşı servisi mideye indirmek.Sayılamayan bardaklar dolusu kahve ve birkaç pake sigara.Kuaför randevumu kaçırdım,çarşı işlerimi erteledim,evi bile temizlemedim.Miskinlikle perçinleşmiş hayatım muhteşem.
Ablamı gördükten sonra kendimden utandım. Gerçekten utandım ama öyle böyle değil.Mutfak dolapları düzenli;bende ise bir gözünde tarihi geçmiş diet krakerler ile sarımsak döveceği bir arada ve kirli kurulama bezleri var ,elbise dolabında her şey özenle katlanmış, buzdolabı kokmuyor bense daha dün gece yarısı artık bir haftalık tenceremi patlama ihtimaline karşın kaldırıp döktüm ve yıkadım (o tencereden bir hayır gelir mi artık onu da bilemiyorum).Her şeyi,hayatı yaşadıkları tüm zorluklara rağmen bir aradaydı.Ben ise ufak trajediler yaratıp muazzam tembelliğimi ve umursamazlığımı bununla örtbas etmeyi başarmışım.Bak bu çok basit gelebilir ama evim bile pis benim işte.Yani düzenlemeye bir yerden başlayıp daha da önemlisi bunu devam ettiremiyorum.Çok kabaca olacak ama götüm yemiyor.Genelinde de hayat için kendim yaşayamadığım için de çevremdeki hayatları incelemek ve hunharca eleştirme lüksüm var;kendimde bu cüreti görüyorum!!
İnsanlara suç bulmamalıyım.Benim derdim ilk önce kendimle kendi yaşantımla,kendime saygı duymayışımla.Bunu önlemeye çalışanlar yada nedeni bile olmasa benimle her an kavga etmek isteyecekler olacak ama bunu hayatımın her anı pişirip pişirip öne süremem ki.Ben de herkes kadar kötü,yalancı yada dedikoducu olabiliyorumONLAR YÜZÜNDEN artık işlemiyor işte;bunu ben bile görüyorum!Türkçe meali sana ne milletten sen kendi işine bak! (Ama artık yap bir zahmet yaşın 30 oldu).
Dün seyrettiğim filmde başka bir kadın için söylediği gibi bayan Roosevelt in "O tüm cephelerde kazandı.Bir asker,bir diplomat ve bir kadın olarak". Acılar,sancılar hep var.bilmediğim bir şekilde hep hüzünlüyüm ve belki de bir hastalık bu bilemiyorum ancak hayatımın kontrolünü elime almazsam bir yerde çok fena duvara toslayacağım bu kesin.
Umarım yapabilirim...
Ablamı gördükten sonra kendimden utandım. Gerçekten utandım ama öyle böyle değil.Mutfak dolapları düzenli;bende ise bir gözünde tarihi geçmiş diet krakerler ile sarımsak döveceği bir arada ve kirli kurulama bezleri var ,elbise dolabında her şey özenle katlanmış, buzdolabı kokmuyor bense daha dün gece yarısı artık bir haftalık tenceremi patlama ihtimaline karşın kaldırıp döktüm ve yıkadım (o tencereden bir hayır gelir mi artık onu da bilemiyorum).Her şeyi,hayatı yaşadıkları tüm zorluklara rağmen bir aradaydı.Ben ise ufak trajediler yaratıp muazzam tembelliğimi ve umursamazlığımı bununla örtbas etmeyi başarmışım.Bak bu çok basit gelebilir ama evim bile pis benim işte.Yani düzenlemeye bir yerden başlayıp daha da önemlisi bunu devam ettiremiyorum.Çok kabaca olacak ama götüm yemiyor.Genelinde de hayat için kendim yaşayamadığım için de çevremdeki hayatları incelemek ve hunharca eleştirme lüksüm var;kendimde bu cüreti görüyorum!!İnsanlara suç bulmamalıyım.Benim derdim ilk önce kendimle kendi yaşantımla,kendime saygı duymayışımla.Bunu önlemeye çalışanlar yada nedeni bile olmasa benimle her an kavga etmek isteyecekler olacak ama bunu hayatımın her anı pişirip pişirip öne süremem ki.Ben de herkes kadar kötü,yalancı yada dedikoducu olabiliyorumONLAR YÜZÜNDEN artık işlemiyor işte;bunu ben bile görüyorum!Türkçe meali sana ne milletten sen kendi işine bak! (Ama artık yap bir zahmet yaşın 30 oldu).
Dün seyrettiğim filmde başka bir kadın için söylediği gibi bayan Roosevelt in "O tüm cephelerde kazandı.Bir asker,bir diplomat ve bir kadın olarak". Acılar,sancılar hep var.bilmediğim bir şekilde hep hüzünlüyüm ve belki de bir hastalık bu bilemiyorum ancak hayatımın kontrolünü elime almazsam bir yerde çok fena duvara toslayacağım bu kesin.
Umarım yapabilirim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder