Sen çalış çabala üniversite bitir,dil öğren,master tırıvırısına gir,millet her şeyini torpille hallederken "yokluktan" sadece çalışarak elde etmek zorunda kal. Sonra en firmaların birinde "en" pozisyonlardan birinde çalışmaya başla,çok geçmesin yine bir kriz olsun ve Allah ın her günü "acaba ben de kovulur muyum?" diye düşünerek geçir.İş yok çünkü kimseyi kandırmayalım. Girdiğim sınavlardan da bir bok çıkmadı.Bunun nedeni de biraz bıkmış olmam sanırım.Ömrüm sınav,test,mülakatla geçti ve en iyi sonuçları almama rağmen ve daha önemlisi garanti olacak "iş"ler yine yine yine torpilliler yüzünden olmadı.
Çok zeki veya akıllı olmak bir bok bir sik etmiyor (affedersin günlük)! Güzellik,alımlılık,çekicilik (adına ne deniyorsa) , aileden gelen güç yada para .Evet ,işte önemli olan bunlar. Yok kendini bilmekmiş,yok erdemmiş,yok dürüstlük,iyi niyet.Hepsinin koydular (ama ağızlarında sakız ederler o ayrı). Yemediği bok kalmayan karılar/kızlar bakire meryem ana gibi geziniyor.Bak daha önce de bahsettim bundan;demek ki sinirim geçmemiş.Motto şu: Gencim,güzelim (ve paralıyım,güçlüyüm vs vs) ,seni üzerim.
Şimdi kendime de bok atmak yersiz olur.Ben akıllıyım bir kere,becerikliyim ,hem de çok.Çok zor işleri bir arada yürütebilirim,aylık milyon dolarları bulan paraların hesabını yapar,gider çatır çatır da anlatırım ne neden oldu diye.Hitabetim iyidir;istedim mi çok güzel yazı yazarım. Şu sıralar çok tembellik ettiğimden paslandım ama ingilizcede (akademik anlamda) çok akıcı konuşur yazardım. Biraz agrasif ve soğuk olduğum doğrudur ama bilerek, isteyerek, hesap yaparak insani ilişkilere girmedim hiç ve sana birşey söyliyeyim günlüğüm aşk (yada flört işte) ilişkilerinde çoğu kadının "ya bu çocuk bana ne verebilir ki?" yada "anlaşmak çok önemli ama o benimle anlaşamıyor(??!!! Yani herif benim lafımı dinlesin) cümlelerini o kadar duydum ki.Alttan alta sistemli çalışıyorlar ama instagramda,twitter da "kıymetimi bilmeyenler başka evrene " diyebilecek kadar da orospu çocuğu (tekrar affedersin).
Yalan yok.Ben de olmak istedim,gerçekten ama olmadı işte.Üstümde durmadı.Neden biliyor musun? Çünkü ben ne güzelim,havalıyım,ne zengin ne de popüler. Ben sadece benim! Ben paramı kıyafetlere (internetten %70 indirimle alınan defolular sayılıyor mu?) harcayamıyorum yada arabam bile yok en basiti çünkü korkuyorum ya parasız kalırsam diye.Her gün bir yerlere çıkamam yada süslü aktivitelere katılamam.Belki de memur çocuğu olduğumdan ama çocukken sürekli burs parasıyla geçinmeye çalışıp anneden,babadan para istemeye utanan kız korkar parasızlıktan. Benim üç-dört yılda biriktirdiğim para ile doğru düzgün bir şey alınamaz ve hala biriktiriyorum.Üniversitede giydiğim kazaklarımı bile giyiyorum hala.Asla bozulmadıkça telefon,beyaz eşya almam.Kozmetik adına bir iki şey alınca içim acıyor.Bazen "sev kendini" bunlar da senin için diyerek içimi rahatlatmaya çalışıyorum ama bir şeyler uymuyor.Hayat geçip gidiyor ve benim içimde bir şeyler hep uhde kalacak.Şimdi diyeceksin ki " e karar ver" o zaman ," hayat senin" yada " hiç bir zaman para yeterli olmayacak ama sen idare etmesini bileceksin" ama öyle değil işte. Çok şükrediyorum;bir çok kişinin sahip olamadıklarına sahip oldum ve belki bunları yazmak çok ikiyüzlü bir davranış ama istiyorum işte. Hiçbir şey düşünmeden bir süre para harcayıp gezip tozmak,sevgilimin olması,istediğim ne varsa korkmadan yaşamak, birilerine yada bir şeylere zorunlu katlanmamak. Ergen kızlar gibi mızmızlanıyor muyum yoksa? Zamanında "zamanı gelince ben de sahip olurum" dediğim şeylerin zamanı geçiyor ve ben onlara sahip değilmişim gibi geliyor (bunları yazarken bile "bunları yazıyorum ama başıma bir iş gelecek,sevdiğim birine bir şey olacak o zaman göreceksin kaybetmeyi diye düşünmüyor da değilim)
Çok mu şey istiyorum?
Çok zeki veya akıllı olmak bir bok bir sik etmiyor (affedersin günlük)! Güzellik,alımlılık,çekicilik (adına ne deniyorsa) , aileden gelen güç yada para .Evet ,işte önemli olan bunlar. Yok kendini bilmekmiş,yok erdemmiş,yok dürüstlük,iyi niyet.Hepsinin koydular (ama ağızlarında sakız ederler o ayrı). Yemediği bok kalmayan karılar/kızlar bakire meryem ana gibi geziniyor.Bak daha önce de bahsettim bundan;demek ki sinirim geçmemiş.Motto şu: Gencim,güzelim (ve paralıyım,güçlüyüm vs vs) ,seni üzerim.
Yalan yok.Ben de olmak istedim,gerçekten ama olmadı işte.Üstümde durmadı.Neden biliyor musun? Çünkü ben ne güzelim,havalıyım,ne zengin ne de popüler. Ben sadece benim! Ben paramı kıyafetlere (internetten %70 indirimle alınan defolular sayılıyor mu?) harcayamıyorum yada arabam bile yok en basiti çünkü korkuyorum ya parasız kalırsam diye.Her gün bir yerlere çıkamam yada süslü aktivitelere katılamam.Belki de memur çocuğu olduğumdan ama çocukken sürekli burs parasıyla geçinmeye çalışıp anneden,babadan para istemeye utanan kız korkar parasızlıktan. Benim üç-dört yılda biriktirdiğim para ile doğru düzgün bir şey alınamaz ve hala biriktiriyorum.Üniversitede giydiğim kazaklarımı bile giyiyorum hala.Asla bozulmadıkça telefon,beyaz eşya almam.Kozmetik adına bir iki şey alınca içim acıyor.Bazen "sev kendini" bunlar da senin için diyerek içimi rahatlatmaya çalışıyorum ama bir şeyler uymuyor.Hayat geçip gidiyor ve benim içimde bir şeyler hep uhde kalacak.Şimdi diyeceksin ki " e karar ver" o zaman ," hayat senin" yada " hiç bir zaman para yeterli olmayacak ama sen idare etmesini bileceksin" ama öyle değil işte. Çok şükrediyorum;bir çok kişinin sahip olamadıklarına sahip oldum ve belki bunları yazmak çok ikiyüzlü bir davranış ama istiyorum işte. Hiçbir şey düşünmeden bir süre para harcayıp gezip tozmak,sevgilimin olması,istediğim ne varsa korkmadan yaşamak, birilerine yada bir şeylere zorunlu katlanmamak. Ergen kızlar gibi mızmızlanıyor muyum yoksa? Zamanında "zamanı gelince ben de sahip olurum" dediğim şeylerin zamanı geçiyor ve ben onlara sahip değilmişim gibi geliyor (bunları yazarken bile "bunları yazıyorum ama başıma bir iş gelecek,sevdiğim birine bir şey olacak o zaman göreceksin kaybetmeyi diye düşünmüyor da değilim)
Çok mu şey istiyorum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder